Παρασκευή 22 Μαΐου 2020

ΠΑΛΙ “διαλύουν” την Χρυσή Αυγή - Στο ίδιο έργο θεατές από την δεκαετία του ’90!


Όλα τα ΜΜΕ του συστήματος πανηγυρίζουν... In.gr: “Έδυσε η Χρυσή Αυγή - Βάρεσε διάλυση το κόμμα”

Δεκάδες είναι τα πρωτοσέλιδα από την δεκαετία του ΄90 ακόμη των εφημερίδων του συστήματος, που έχουν κατά καιρούς αναγγείλει την… διάλυση της Χρυσής Αυγής, πράγμα που δεν συνέβη τελικά για 30 ολόκληρα χρόνια και δεν θα συμβεί ποτέ, γιατί η Χρυσή Αυγή είναι Ιδέα και όλα όσα λένε οι επαγγελματίες συκοφάντες της και οι εμπαθείς ψευτοπατριώτες, είναι άθλια ψέματα και τίποτε άλλο.

Να θυμηθούμε την υπόθεση με το χαράκωμα της μαθήτριας; Πρωτοσέλιδο και τότε ότι τελειώνει η Χρυσή Αυγή… Το ίδιο και με την αναστολή της λειτουργίας μας την δεκαετία του ’90 και του 2000, το ίδιο και με το 2,93% του Ιουλίου του 2019. Τρία τουλάχιστον κόμματα έχουν ιδρυθεί μέχρι σήμερα από αυτούς που έχουν φύγει από την Χρυσή Αυγή και τώρα ένα τέταρτο.

Το ερώτημα που τίθεται από όλη αυτή την ιστορία είναι “τις ωφελείται”;… Και ωφελείται βεβαίως το σύστημα και κυρίως η ΝΔ και για αυτό πανηγυρίζουν τα ΜΜΕ του καθεστώτος.

Ο χρόνος θα δείξει ποιος αξίζει να ζήσει πολιτικά και ποιος όχι. Το σίγουρο είναι που δεν μπορεί να αλλάξει κανείς είναι ότι χωρίς την Χρυσή Αυγή κάποιοι δεν θα υπήρχαν καν.

Υ.Γ.: Αλήθεια, πως φαίνεται σε κάποιους το γεγονός ότι αυτοί που πολεμούσαν προεκλογικά την Χρυσή Αυγή, σήμερα πανηγυρίζουν;…

ΠΗΓΗ

Δήλωση Ν.Γ. Μιχαλολιάκου – 21η Μαΐου 2020


Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες,

Η Χρυσή Αυγή έχει αντέξει πολλά και τίποτε δεν στάθηκε ικανό για να την «τελειώσει».

Τίποτε δεν είναι δυνατό για να σταματήσει τον αγώνα μας, έναν αγώνα που θα συνεχιστεί χωρίς εκπτώσεις Ιδεών και συμβιβασμούς και χωρίς προπαντός συναλλαγές με τους πεμπτοφαλαγγίτες ψευτοπατριώτες που μας πολέμησαν και μας πολεμούν.

Όλοι αυτοί που σήμερα είτε έχουν αποχωρήσει, είτε κατακρίνουν την τακτική μας, θα διαπιστώσουν από τις μελλοντικές εξελίξεις ότι θα δικαιωθούμε.

Σας καλώ όλους σε έναν υπέροχο αγώνα για Ιδέες και Ιδανικά ενάντια σε ένα σάπιο και διεφθαρμένο Σύστημα. Μας πολεμούνε όλοι, άρα πάμε καλά…

Μην ξεχνάτε το παλιό μας σύνθημα: «Η Πίστη είναι πιο δυνατή και από την Φωτιά».

Με αυτή την Πίστη στην καρδιά μας, υψώνουμε τα λάβαρά μας στον Ήλιο και εξαπολύουμε την πρόκλησή μας στα αστέρια.

Όσοι Ζωντανοί, Παρόντες στο Εθνικό Προσκλητήριο.

Ν.Γ. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ
Γ.Γ. ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

ΠΗΓΗ

Ασύδοτοι οι Αφρικανοί λαθρομετανάστες με τον κορωνοϊό στο Κρανίδι



Απειλούν γιατρούς και νοσοκόμους και αρνούνται να ακολουθήσουν το καθεστώς της καραντίνας

Χαλάρωση των μέτρων που είχαν επιβληθεί στο ξενοδοχείο στο Κρανίδι, όπου φιλοξενούνται 470 Αφρικανοί μετανάστες και στις 21 Απριλίου είχαν καταγραφεί 148 κρούσματα σε αλλοδαπούς και δύο σε εργαζόμενες, διαπιστώνει ο δήμαρχος Ερμιονίδας και προειδοποιεί, προς πάσα κατεύθυνση, ότι ο κίνδυνος για τη δημόσια υγεία είναι τεράστιος, όπως και το ενδεχόμενο να ξεσπάσουν ταραχές.

Με έγγραφό του προς τα αρμόδια υπουργεία, την Περιφέρεια και τους εμπλεκόμενους οργανισμούς, ο δήμαρχος της περιοχής, Γιάννης Γεωργόπουλος, κάνει γνωστό ότι τα μέτρα που είχαν αποφασιστεί και έχουν πάρει παράταση έως τις 21 Μαΐου, έχουν παύσει να εφαρμόζονται από τις 14 Μαΐου!

Όπως αναφέρει ο δήμαρχος, το επιπλέον υγειονομικό προσωπικό απομακρύνθηκε και στη σκηνή του ιατρείου, που έχει στηθεί έξω από το ξενοδοχείο «Γαλαξίας», απέμειναν μόνο γιατροί και νοσηλευτές του Κέντρου Υγείας, με αποτέλεσμα αυτό να υπολειτουργεί – σε βάρος των κατοίκων και των επισκεπτών.

Γιατροί και νοσοκόμοι που είχαν πρωινή βάρδια στη σκηνή δέχτηκαν «επίσκεψη» από πολυπληθή ομάδα μεταναστών, οι οποίοι βγήκαν μαζικά με άγριες διαθέσεις από το ξενοδοχείο και τους απειλούσαν! Αποτέλεσμα των απειλών που υπέστησαν από τους Αφρικανούς ήταν η άρνησή τους να ξανακάνουν βάρδια στη σκηνή!

Τρίτη 21 Απριλίου 2020

«Ζόφος» προβλέπεται για την ελληνική οικονομία μετά τον κορωνοϊό


H ύφεση η οποία πρόκειται να πλήξει την ελληνική οικονομία είναι (σύμφωνα με μετριοπαθείς προβλέψεις και χωρίς εθελοτυφλία) πάνω από 15% και θα υπάρξει αύξηση του αριθμού των ανέργων κατά τουλάχιστον 600.000 ενω χιλιάδες «λουκέτα» αναμένεται να μπουν σε επιχειρήσεις που δεν θα ανακάμψουν. Για να το κάνουμε «πενηνταράκια» κακώς ο κόσμος νομίζει ότι η «πληγή» θα είναι ο τουρισμός και τα έσοδα 20 δισ. ευρώ που θα χαθούν από τους τουρίστες που δεν θα έρθουν. Βλέπετε ο κορωνοϊός επηρέασε όχι μόνο τον τουρισμό αλλά και τους υπόλοιπους τρεις κλάδους από τους οποίους ζει η Ελλάδα: Τις μεταφορές (logistics), την εμπορική ναυτιλία και την εστίαση.
Μεταφορές δεν υπάρχουν, εστίαση δεν υφίσταται (αφού όλα έχουν κλείσει και απαγορεύεται η κυκλοφορία), όσο για την ναυτιλία είναι στην ίδια μοίρα με τις μεταφορές. Γίνεται εύκολα κατανοητό πως τα έσοδα που έχουν χαθεί είναι της τάξεως των €57-€64 δισ. ενώ αν προσθέσουμε και την καθίζηση ως προς τις λιανικές πωλήσεις διότι δεν υπήρχε χρήμα και διάθεση για αγορές (αφού πρέπει συνεχώς να δίνουμε αναφορά στο κράτος ακόμα κι αν θα πιούμε coca-cola) τότε τα πράγματα είναι ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΙΚΑ. Τα επόμενα οικονομικά τρίμηνα έχουν πάει περίπτατο. Όπως αναφέρει η εφημερίδα «Παρασκήνιο» η κυβέρνηση εκτιμά ότι με τα μέτρα τόνωσης της ρευστότητας και ενίσχυσης των οικονομικών των νοικοκυριών μπορεί να περιορίσει το τεράστιο κόστος στα 25-30 δισ. ευρώ ή περίπου 12%-15% του ΑΕΠ. Βέβαια εδώ πρέπει να προσθέσουμε ότι οι «τονώσεις» δεν είναι «δωρεάν». Κάποιος θα πρέπει να τις πληρώσει και αυτό η κυβέρνηση έχει αποφύγει να το εξηγήσει στον ελληνικό λαό. Ουδέποτε δεν δόθηκαν χρήματα που μετά να μην ζητηθεί να αποπληρωθούν και συνήθως το βάρος αυτό πέφτει στα μόνιμα υποζύγια που είναι αδύναμα να αντιδράσουν, δηλαδή στους πολίτες. Αν προσθέσουμε το γεγονός ότι τον Οκτώβριο πιθανότατα θα έχουμε ένα δεύτερο και ίσως χειρότερο κύμα κορωνοϊού, τότε όλοι θα θέλουμε επείγουσα μετανάστευση σε άλλον πλανήτη...
Να αναφέρουμε ότι τις πρώτες εβδομάδες του «lock down» η εκτίμηση ήταν για μηδενικό ρυθμό ανάπτυξης φέτος, στη συνέχεια αναθεωρήθηκαν σε ύφεση 1%-3% και η τελευταία αναθεώρηση, σύμφωνα με δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών Χρήστου Σταϊκούρα, τοποθετεί την ύφεση στο 5%-10%, χωρίς να έχει λήξει το επιδημιολογικό φαινόμενο και χωρίς να λαμβάνονται υπόψη η οικονομική θέση των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων μετά τη λήξη της καραντίνας αλλά και το ενδεχόμενο νέας αναζωπύρωσης της πανδημίας από τον Οκτώβριο. Ήδη, ο ΟΟΣΑ έχει προειδοποιήσει για ύφεση 35% στην ελληνική οικονομία το β’ τρίμηνο του έτους, ενώ το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προειδοποιεί για πολύ μεγαλύτερη παγκοσμίως σε σχέση με την αντίστοιχη που ακολούθησε μετά το κραχ του 1929. Η κυβέρνηση θα ανακοινώσει μέτρα την επόμενη εβδομάδα για να «τονώσει» τους τομείς που πλήττονται. Μέχρι στιγμής, το πρόγραμμα που έχει ανακοινωθεί από εσωτερικές και ευρωπαϊκές παρεμβάσεις ανέρχεται σε €14 δισ., το οποίο θα αντισταθμίσει μέρος της βαθιάς ύφεσης του προσεχούς εξαμήνου αλλά όλοι ξέρουμε πως αυτές δεν είναι ικανές να σώσουν την κατάσταση. Μέχρι τώρα, έχουν ανασταλεί φορολογικές υποχρεώσεις ύψους €2,1 δισ. και ασφαλιστικές €1,6 δισ., έχουν δοθεί οικονομικές ενισχύσεις €1,4 δισ., «επιστρεπτέα προκαταβολή» €1 δισ., επιπλέον €700 εκατ. στην Υγεία και €150 εκατ. για ενισχύσεις στον πρωτογενή τομέα. Όμως αναστολή δεν σημαίνει «χάρισμα» θα πρέπει κάποια στιγμή οι επιχειρήσεις να πληρώσουν φόρους και ασφαλιστικές εισφορές που χρωστάνε, με χρήματα που ΔΕΝ ΕΒΓΑΛΑΝ.
Εδώ έχουμε δύο μεγάλους άγνωστους «χ» για το τι μέλλει γενέσθαι τους εππόμενους μήνες. Πόσο γρήγορα ή μάλλον πόσο αργά θα επανεκκινηθεί η οικονομία και εν τέλει τι θα συμβεί τον Οκτώβριο. Θα έχουμε πάλι πανδημία; Αν έχουμε θα κλειστούμε πάλι στα σπίτια μας; Θα χάσουμε και τα Χριστούγεννα; Και τις επόμενες Απόκριες; Κι άλλο Πάσχα; Για να κατανοήσουμε το τουρκιστικό ζήτημα με αριθμούς σε καθέναν κάτοικο της χώρας αντιστοιχούν τρεις ξένοι επισκέπτες, ενώ σε άλλες χώρες, με αναπτυγμένους κυρίως τους τομείς της βιομηχανίας και της τεχνολογίας, η αντιστοιχία είναι 1 προς 1-1,5. Αυτό σε απλά ελληνικά σημαίνει ότι οι άλλες χώρες θα επιβιώσουν και όταν θα ανακάμπτουν θα μας κοιτάνε ήδη «αφ'υψηλού» που σημαίνει ότι θα μας κτυπήσουν «χωρίς οίκτο». Το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος ανακοίωνσε ζημιές μόνο στα ξενοδοχεία €4,46 δισ. και τουλάχιστον 45.000 χαμένες θέσεις εργασίας, ενώ η ανάγκη χρηματοδότησης των μονάδων φτάνει στο €1,79 δισ. Οι αρχικώς αναμενόμενες εισπράξεις 17 δισ. από τον τουρισμό δεν αναμένεται να ξεπεράσουν το 40% της αρχικής πρόβλεψης ή περίπου €7 δισ. Πραγματική συντριβή. Στις λιανικές πωλήσεις ισοπέδωση, αφού οι αρχικές εκτιμήσεις για τζίρο €42 δισ. θα περιοριστούν στο μισό ή ελαφρώς παραπάνω και αυτό λόγω των σούπερ μάρκετ αλλιώς η πτώση θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη.
Τουρισμός και λιανικό εμπόριο θα διαλύσουν τόσο τις εξαγωγές όσο και τις εισαγωγές. Συνολικά, τη φετινή χρονιά το ύψος των εισαγωγών θα έφτανε στα 41 δισ. κυρίως λόγω πετρελαίου, αλλά η νεότερη εκτίμηση λόγω των κλειστών συνόρων, αλλά και της βραδείας αποκατάστασης του κλίματος, κάνει λόγο για υποχώρησή τους περί τα €25-26 δισ. Μεγάλο θα είναι το πλήγμα και στην εμπορική ναυτιλία όπως και τις μεταφορές, όπου αναμένεται τα έσοδα να υποχωρήσουν στο μισό. Κανένα πρόβλημα στην εφοδιαστική αλυσίδα δεν παρατηρείται στην παρούσα φάση, ωστόσο η αβεβαιότητα σχετικά με το μέγεθος και την ένταση της πανδημίας από το φθινόπωρο και μετά παραμένει. Η πραγματικότητα είναι πως θα συνεχίσει να υπάρχει επάρκεια τροφίμων για έναν απλό λόγο: Δεν θα υπάρξουν τουρίστες να καταναλώσουν. Σημειώνεται ότι η Ελλάδα εισάγει τρόφιμα αξίας €4,8 δισ., ενώ εξάγει τρόφιμα ύψους €3,1 δισ. κυρίως προς Ιταλία, Γερμανία και Μεγάλη Βρετανία. Από τη στιγμή που οι εξαγωγές προς αυτές τις χώρες θα περιοριστούν, αυτό σημαίνει ότι θα υπάρχουν μεγαλύτερες ποσότητες στην εγχώρια αγορά. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι πολλά ευπαθή προϊόντα δεν θα μπορούν να απορροφηθούν από την εγχώρια αγορά μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα και θα υποστούν καταστροφή. Επιπλέον, στο σκέλος των ελληνικών εισαγωγών πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι σχεδόν οι περισσότερες χώρες έχουν απαγορεύσει τις εξαγωγές πρώτων υλών και αγροτικών προϊόντων, όπως σιτάρι, καλαμπόκι, ρύζι, κρέατα, τυριά και άλλα που είναι απαραίτητα. Το υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων παρατηρεί επί καθημερινής βάσης τα αποθέματα της εφοδιαστικής αλυσίδας, ενώ υπάρχει προβληματισμός σε σχέση με το ενδεχόμενο να προκύψουν ζημιές στην αγροτική παραγωγή ή να υπάρξει πρόβλημα για τη νέα καλλιεργητική περίοδο από τον Οκτώβριο και μετά. Η βαθιά ύφεση στην οικονομία αναμένεται να σηματοδοτήσει μετά τον Σεπτέμβριο ένα «τσουνάμι» απώλειας εισοδημάτων, θέσεων εργασίας, εξώσεων και στάσης πληρωμών. Η απώλεια εισοδημάτων για περίπου 300.000 εργαζομένους στον τουρισμό και τη μαζική εστίαση, λόγω καθίζησης, θα συνοδευτεί από δεκάδες χιλιάδες λουκέτα στο λιανικό εμπόριο, όπου απειλούνται σχεδόν άλλες τόσες θέσεις. Εκτιμάται ότι, από τις σχεδόν 2 εκατ. θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, τουλάχιστον 700.000 θα πρέπει να θεωρούνται χαμένες.
Εκτός από τους εργαζομένους στον τουρισμό, στη μαζική εστίαση και στο λιανικό εμπόριο, απειλούνται και χιλιάδες θέσεις ελεύθερων επαγγελματιών, οι οποίοι θα βρεθούν σε αντικειμενική αδυναμία συνέχισης των δραστηριοτήτων τους. Επιπλέον, θα υπάρξει μεγάλη πίεση λόγω και της φθίνουσας πορείας της βιομηχανίας, η οποία έχει κυρίως εξαγωγικό χαρακτήρα και θα επηρεαστεί σε ανάλογο βαθμό με αυτόν που θα πληγούν άλλες οικονομίες. Χιλιάδες μαγαζιά θα αναγκαστούν να κατεβάσουν ρολά, καθώς δεν θα υπάρχει διαθέσιμο εισόδημα για κατανάλωση, ενώ οι παράγοντες της αγοράς έχουν προειδοποιήσει την κυβέρνηση για «τσουνάμι» απλήρωτων φόρων, εισφορών, ενοικίων και λογαριασμών. Δεν είναι μάλιστα λίγοι και αυτοί που θεωρούν ότι η κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να διαχειριστεί από ένα σημείο και μετά τις εξώσεις ενοικιαστών, καθώς η καταβολή του ενοικίου σε σημαντικό βαθμό από το ίδιο το κράτος έχει περιορισμένα όρια. Δεν ξέρουμε αν στην κυβέρνηση έχουν καταλάβει τι περιμένει την χώρα. Το θέμα είναι ότι θα πρέπει να τα εξηγήσουν όλα αυτά στους «φυλακισμένους»Έλληνες που δεν γνωρίζουμε κατά πόσο θα έχουν «θετικά» αυτιά για να τα ακούσουν, ειδικότερα το σημείο όπου θα τους ζητήσουν «από το σπίτι τους μέχρι και την γυναίκα τους» για να ξεχρεώσουν τις τονωτικές «ενέσεις» αλλά και για να καλύψουν τα έσοδα που έχουν χαθεί.

ΠΗΓΗ

Περί Σπένγκλερ (Μέρος 5)

H «Παρακμή της Δύσεως» προκάλεσε μεγάλη αναταραχή στο αναγνωστικό κοινό και μετέτρεψε σχεδόν αμέσως τον άγνωστο και άσημον Σπένγκλερ, σε έναν διάσημο συγγραφέα. Ωστόσον, ο κεντρικός στόχος του Σπένγκλερ στην «Παρακμή της Δύσεως» ήταν να προσδιορίσει τα χαρακτηριστικά που θα εξεδηλούντο όταν ο Δυτικός πνευματικός πολιτισμός έφθανε στο στάδιον της παρακμής (και συμφώνως προς τον συγγραφέα, την στιγμήν που έγραφε το έργον του, αυτή η εποχή είχεν ήδη αρχίσει).
Για να εξηγήσει το όραμά του για την ιστορία και πώς θα ήταν η κοινωνική ζωή και λειτουργία κατά την διάρκεια της παρακμής, όρισεν αρχικώς την έννοιαν του Πολιτισμού. Για τον σκοπόν αυτόν, ο Σπένγκλερ ανέπτυξε μια σφοδρή κριτική εναντίον του τότε κρατούντος - κυριάρχου σχεδίου της δυτικής ιστοριογραφίας, (δηλαδή το σχέδιον Αρχαία Εποχή-Μεσαίων-Σύγχρονος Εποχή. Σημειωτέον ότι εκείνη την εποχή η έννοια της Συγχρόνου Εποχής δεν είχε προστεθεί ακόμα). Η βάση αυτής της κριτικής ήταν η παραδοχή πως η ιστορική διαδικασία δεν είναι «καθολική» και επομένως δεν αναπτύσσεται ομοιομόρφως για όλη την «ανθρωπότητα», αφού, κατά πρώτον, δεν υπάρχει ούτε μία ανθρωπότης, αλλά πολλές «ανθρωπότητες» που αναπτύσσονται μέσα σε διαφορετικούς «πολιτισμούς».
Ο Σπένγκλερ επεσήμανε την ύπαρξη 8 πολιτισμών, επικεντρώνων το μεγαλύτερον μέρος της προσοχής του στον Δυτικό (ή «Φαουστικό») και στον Αρχαίον (αποκαλούμενο επίσης «Απολλώνιο»). Στο σπεγκλεριανό σχήμα, κάθε πολιτισμός εμφανίζεται ως μια οντότης μέσα στην οποίαν ανεπτύχθη η ιστορία μιας ομάδος ανθρώπων οι οποίοι εμοιράζοντο ένα όραμα ή μιαν «αίσθηση» του κόσμου, μοναδική σε αυτούς και ριζικώς διαφορετική από αυτήν των ατόμων από άλλους πολιτισμούς. Συμφώνως προς το όραμα του Σπένγκλερ, κάθε πολιτισμός ανεπτύχθη με τον ίδιον τρόπο όπως ένα ζωντανό ον, δηλαδή διερχόμενος από τα στάδια της γεννήσεως, της νεότητος, της ωριμότητος και τελικώς του γήρατος ή της αποσυνθέσεως, που οδηγεί αναποφεύκτως στον θάνατο. Με βάση αυτό το σκεπτικό, ο Σπένγκλερ εδήλωσεν ότι οι διαφορετικοί πολιτισμοί δεν προχωρούν προς το άπειρον ή προς ένα συγκεκριμένο ιδεώδες (κοινωνική ή οικονομική ισότης, παγκόσμιος ειρήνη, εποχή Λόγου… ή οτιδήποτε άλλο), αφού η ζωή τους, δηλαδή η ιστορία ενός εκάστου εξ αυτών, φθάνει κάποτε στο τέλος και μόλις φθάσει εκεί, δεν ανακάμπτει ποτέ ούτε αναγεννάται.
Η πραγματικότης εκφράζεται σαφέστατα: Είναι γνωστόν ότι κάθε οργανισμός έχει τον ιδικόν του ρυθμόν, το σχήμα του, την καθορισμένη διάρκεια του και το ίδιο συμβαίνει σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής του. Κανείς εχέφρων άνθρωπος δεν θα υποθέσει ότι μια εκατονταετής δρυς πρόκειται να αρχίσει την εξέλιξή της τώρα. Κανείς δεν θα πιστέψει ότι ένας σκώληξ τον οποίον βλέπει να αυξάνεται καθημερινώς, θα συνεχίσει να αυξάνεται επί μερικά έτη ακόμη. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο καθείς κατέχει με απόλυτον βεβαιότητα την αίσθηση ενός ορίου, το ίδιον όμως συμβαίνει με το αίσθημα των οργανικών μορφών. Αλλά όταν πρόκειται για την ιστορία μεγάλων ανθρωπίνων μορφών, κυριαρχεί μια απεριορίστως ασήμαντη αισιοδοξία για το μέλλον. Στην συνέχεια, όλη η ιστορική και οργανική εμπειρία είναι μειωμένη και ο καθείς επιτυγχάνει να ανακαλύψει στο παρόν, (όποιο και αν είναι αυτό), τα συμπτώματα ή τις μυήσεις μιας υπερόχου γραμμικής «προόδου», όχι επειδή το αποδεικνύει η επιστήμη, αλλά απλώς επειδή είναι βαθέως επιθυμητόν από αυτόν. Έπειτα υπάρχουν απεριόριστες δυνατότητες - ουδέποτε με φυσικόν όρο - και εκκινούσα από την κατάσταση της στιγμής, σκιαγραφείται μια αφελής κατασκευή του τι πρόκειται να ακολουθήσει.
Αλλά η «ανθρωπότης» δεν έχει τέλος, δεν διαθέτει μιαν ιδέα, δεν έχει κάποιο σχέδιο. Όπως δεν υπάρχει τέλος ή σχέδιο στα είδη των πεταλούδων ή των ορχιδεών. Η «ανθρωπότης» είναι μια ζωολογική έννοια ή μια ματαία λέξη. Ο Σπένγκλερ μας εξωθεί να αφήσουμε αυτό το τεχνητό και κατεστημένο φάντασμα να εξαφανισθεί από τον κύκλο των προβλημάτων τα οποία αφορούν στην ιστορική μορφή και οι αληθινές μορφές θα εμφανισθούν με εκπληκτικήν αφθονία. Υπάρχει εδώ ένας απίστευτος πλούτος, ένα βάθος και μια κινητικότης των ζωντανών ανθρώπων, οι οποίοι μέχρι τώρα έχουν παραμείνει κρυμμένοι και συμπιεσμένοι κάτω από μια κενή «ευλογημένη» και κατεστημένη φράση, ένα ξηρό, άπνουν, αφηρημένο, δήθεν σχέδιο ή κάτω από προσωπικά σφαλερά «ιδανικά» και σκοπιμότητες των «υπερ–ανθρωπιστών» δήθεν διανοουμένων.
Αντί για τη μονότονο εικόνα μιας καθολικής ιστορίας, εκδιπλουμένης σε ευθεία γραμμή, (η οποία διατηρείται μόνον επειδή κλείνουμε τους οφθαλμούς μας απέναντι στον συντριπτικόν αριθμό των αδιαμφισβητήτων γεγονότων), βλέπουμε το θαυμάσιο φαινόμενο των πολλαπλών ισχυρών πολιτισμών, οι οποίοι ανθίζουν με αληθώς κοσμικό σφρίγος. Ανθίζουν και καρποφορούν σε μια μητέρα γη τους, με την οποίαν καθείς από αυτούς είναι ηνωμένος καθ' όλην τη διάρκειαν της υπάρξεώς του. Καθείς από αυτούς τους πολιτισμούς αποτυπώνει με τον ιδικόν του χωριστό και μοναδικό τρόπο το κυρίαρχον θέμα του, το οποίον είναι ο άνθρωπος, η ιδική του μοναδική και χωριστή του μορφή. Ο καθείς πολιτισμός έχει την ιδικήν του ιδέα, τα πάθη του, την ιδικήν του ζωή, την θέλησή του, το συναίσθημά του και τέλος έχει τον ιδικόν του προδιαγεγραμμένον θάνατο.
Αυτή η αντίληψη που αναφέραμε ανωτέρω αντιστοιχεί στην εισαγωγή της «Παρακμής της Δύσεως» και εδώ ημπορούμε να διαπιστώσουμε ήδη κάποια εντυπωσιακά στοιχεία: Πρώτον, ο Σπένγκλερ ήταν σαφώς αντίθετος με την σημερινή, διάχυτο, γενικευμένη και πολιτικοϊδεολογικώς «ορθή» (κατά την «πολιτικήν ορθότητα»), επιβεβλημένη ή αναγκαστικώς επιβαλλομένη ιδέαν της «προόδου». Επίσης, επετέθη απροκαλύπτως στην έννοιαν της «ανθρωπότητας» ως μια μορφή υπούλου παγκοσμιοποιήσεως του «ατόμου», ως αφηρημένου και αντιφυσικού, αυθαιρέτου ενοποιητικού ορισμού όλων των ανθρωπίνων ομάδων. Επιπλέον, διαπιστώνουμε έναν βέβαιον ιστορικό σχετικισμό, στην ξεκάθαρη παραδοχή του περί της υπάρξεως πολιτισμών εντελώς διαφορετικών μεταξύ τους. Με αυτήν την έννοια, ας παραθέσουμε κυριολεκτικώς κάποια άλλα ενδιαφέροντα εδάφια:
«Όταν ο Πλάτων ομιλεί για την ανθρωπότητα, εννοεί τον Έλληνα σε αντίθεση προς τους βαρβάρους. Αυτό ανταποκρίνεται απολύτως στον ανιστορικόν τρόπο της αρχαίας ζωής και σκέψεως και υπό αυτήν την προϋπόθεση οδηγεί σε συμπεράσματα που είναι σωστά και σημαντικά για τους Έλληνες. Όταν όμως φιλοσοφεί ο Καντ, λόγου χάρη για ηθικά ιδανικά, υποστηρίζει την ισχύ των θέσεων του για τους ανθρώπους όλων των ειδών και εποχών. Απλώς δεν το λέγει ρητώς, διότι για αυτόν και τους αναγνώστες του είναι αυτονόητον. Στην αισθητική του δεν διατυπώνει την αρχή της τέχνης του Φειδία ή της τέχνης του Ρέμπραντ, αλλά της τέχνης γενικώς. Όμως όποιες αναγκαίες μορφές της σκέψεως και αν διαπιστώνει, πρόκειται μόνον για τις αναγκαίες μορφές της δυτικής σκέψεως. Μια ματιά στον ’Αριστοτέλη και τα ουσιωδώς διαφορετικά συμπεράσματά του θα έπρεπε να μας είχαν διδάξει ότι, εδώ αυτοστοχάζεται ένα πνεύμα το οποίον δεν είναι ολιγότερον διαυγές, άλλα προδιατεθειμένο διαφορετικώς. Για την ρωσική σκέψη οι κατηγορίες της δυτικής σκέψεως είναι τόσον ξένες όσον ξένες είναι για την δευτέρα οι κατηγορίες της κινεζικής ή της ελληνικής σκέψεως. Μια πραγματική και πλήρης κατανόηση των πρωτογενών λέξεων της αρχαιότητος είναι για μας εξ ίσου αδύνατη όπως είναι και η κατανόηση των αντιστοίχων ρωσικών η ινδικών για τον σύγχρονο Κινέζο η Άραβα, με τις εντελώς διαφορετικές τους διάνοιες, η φιλοσοφία από τον Βάκωνα μέχρι τον Καντ έχει απλώς την αξία ενός αξιοπεριέργου.»
«Αυτό το στοιχείον το οποίον στερείται ο Δυτικός στοχαστής και το οποίον ακριβώς δεν πρέπει κατά κύριον λόγο να του λείπει είναι η σαφής κατανόηση ότι, τα συμπεράσματά του έχουν ιστορικό - σχετικό χαρακτήρα, δηλαδή ότι δεν είναι παρά η έκφραση ενός μοναδικού τρόπου υπάρξεως και μόνον αυτού. Ο Δυτικός στοχαστής αγνοεί τα απαραίτητα εκείνα όρια εντός των οποίων περικλείεται η εγκυρότης των ισχυρισμών του. Δεν γνωρίζει και συνεπώς δεν συνειδητοποιεί ότι, οι “αιώνιες αλήθειες” του, είναι αληθινές ποκλειστικώς και μόνον για αυτόν, είναι δε αιώνιες μόνον για το ιδικόν του όραμα του κόσμου. Δεν πιστεύει ότι είναι καθήκον του να αφήσει τους άλλους να εξετάσουν τους πολιτισμούς που παρήγαγαν άνθρωποι άλλων πολιτισμών, οι οποίοι τοποθετούνται προς τους πολιτισμούς τους με την ιδίαν βεβαιότητα όπως αυτός προς τον ιδικόν του.»
Ο μεγάλος στοχαστής μας εξωθεί να καταστήσουμε φιλοσοφία του μέλλοντός μας ακριβώς αυτό: Με την συνθετική αντίληψη περί της ποικιλότητος και της βαρυνούσης σημασίας όλων των πολιτισμών, να αξιώσουμε τον εαυτόν μας, αλλά και να ολοκληρώσουμε με απόλυτον αρτιότητα τον ιδικόν μας πολιτισμόν. Αυτό σημαίνει οπωσδήποτε κατανόηση της γλώσσης των ιστορικών μορφών και του ζωντανού κόσμου. Τίποτα εδώ δεν είναι διαρκές, τίποτα καθολικό. Ας μην ομιλήσουμε περισσότερον για μορφές σκέψεως, για την αρχή του τραγικού, για το πρόβλημα του κράτους. Η παγκόσμιος «εγκυρότης» ήταν και είναι πάντα ένα σφαλερό ή και ψευδές συμπέρασμα, το οποίον επιστοποιήσαμεν ως «αλήθεια», επεκτείνοντες βιαίως ή και δολίως στους άλλους, αυτό που είναι μόνον για εμάς.
Ο Σπένγκλερ γράφει: «Αυτή η ιδέα ανήκει στις αλήθειες στις οποίες δεν χωρεί αμφισβήτηση μόλις διατυπωθούν με πλήρη σαφήνεια. Ανήκει στις εσωτερικές αναγκαιότητες του πολιτισμού της δυτικής Ευρώπης και της αισθήσεως του κόσμου η οποία την διακρίνει. Είναι κατάλληλη να αλλάξει εκ βάθρων τις αντιλήψεις για την ζωή εκείνων οι οποίοι την κατενόησαν πλήρως, δηλαδή την υιοθέτησαν εσωτερικώς. Είναι μια τεραστία εμβάθυνση του φυσικού και αναγκαίου μας κοσμοειδώλου το γεγονός ότι τώρα ημπορούμε να παρακολουθήσουμε την κοσμοϊστορική εξέλιξη, στην οποίαν ευρισκόμεθα και την οποίαν μέχρι τώρα εμάθαμε να θεωρούμε αναδρομικώς ως ένα οργανικόν όλον, σε γενικές γραμμές επίσης προοπτικώς. Κάτι τέτοιο το ονειρεύετο μέχρι τώρα μόνον ό φυσικός με τους υπολογισμούς του. Επαναλαμβάνω και πάλιν ότι και στην ιστορία αυτό σημαίνει την αντικατάσταση της πτολεμαϊκής απόψεως μέ την κοπερνίκειο άποψη, δηλαδή μια απροσμέτρητος διεύρυνση του ορίζοντος της ζωής».
Ετόνισεν όλες αυτές τις ιδέες λέγων: «Δεν υπάρχουν αιώνιες αλήθειες, κάθε φιλοσοφία είναι μια έκφραση της εποχής της και μόνον». Αυτά τα στοιχεία που εμφανίζονται ήδη από τις πρώτες σελίδες της «Παρακμής της Δύσεως» προδίδουν μιαν ανορθολογική τάση στο έργον του. Είναι απολύτως κατανοητό το γεγονός ότι ο μεγάλος Ουγγροεβραίος μπολσεβίκος θεωρητικός György Bernát Löwinger - Gyorgy Luckács πλαισιώνει τον Σπένγκλερ στην ευρυτέρα τροχιά του γερμανικού ανορθολογισμού. Το ανορθολογικόν ρεύμα είχεν ριζώσει βαθέως στην Γερμανία από τον δέκατον ένατον αιώνα, όταν ορισμένοι διανοούμενοι ήρχισαν να ανακοινώνουν την παρακμή των πολιτιστικών αξιών που εκληρονόμησαν από τον Διαφωτισμό και την Γαλλική Επανάσταση (μεταξύ αυτών σημαντικότερος ήταν ο Φρειδερίκος Νίτσε, δηλαδή μία από τις κύριες πηγές εμπνέυσεως του Σπένγκλερ). Στην πολιτική σφαίρα, αυτές οι ιδέες εκυριάρχησαν μεταξύ των πλέον συντηρητικών ή και αντιδραστικών τομέων της γερμανικής κοινωνίας. Ως εκ τούτου, δεν είναι καθόλου περίεργον ότι, οι ιδέες του Σπένγκλερ ευρίσκουν μιαν ισχυρά ηχώ τους σε αυτούς τους τομείς.
Ο ιστορικός σχετικισμός, είναι σαφώς ένα από τα στοιχεία που υπάρχουν στο ανορθολογικόν ρεύμα και εχρησιμοποιήθη επίσης από τον Σπένγκλερ, ακόμη και ως επιχείρημά του για την υπεράσπιση του έναντι των επικρίσεων που εξέπεμψεν εις βάρος του ο κατεστημένος γερμανικός ακαδημαϊκός κόσμος -ιδίως λόγω της αλαζονείας του συγγραφέως στην περιγραφή των συμπερασμάτων του ως «αδιαμφισβητήτου αληθείας».
Στον πρόλογο της δευτέρας γερμανικής εκδόσεως της «Παρακμής της Δύσεως» εδήλωσεν τα εξής: «Έτσι λοιπόν, τον πυρήνα αυτών πού εύρηκα ημπορώ να τον χαρακτηρίσω μόνον ως “αληθινόν”, αληθινόν για εμένα, και, όπως πιστεύω, επίσης για τα καθοδηγητικά πνεύματα της επομένης εποχής, όχι αληθινόν «καθ’ εαυτόν», δηλαδή ανεξαρτήτως από τις προϋποθέσεις του αίματος και της ιστορίας, διότι τέτοια αλήθεια δεν υπάρχει. Αλλά αυτά πού έγραψα εκείνα τα ταραγμένα χρόνια ήσαν πάντως μια πολύ ατελής έκφραση εκείνων τα οποία έβλεπα καθαρώς εμπρός μου- έτσι το έργο πού απέμενε για τα επόμενα χρόνια ήταν, να δώσω στις σκέψεις μου την πειστική μορφή πού μπορούσα να επιτύχω, με την διάταξη των στοιχείων και την γλωσσική έκφραση».

Αθανάσιος Κωνσταντίνου

ΠΗΓΗ

Γ. Χαρβαλιάς, “δημοκρατία”: Διεθνείς οργανισμοί σε… διατεταγμένη υπηρεσία

Ο ανθελληνικός ρόλος του ΟΗΕ από την Κύπρο το 1974 μέχρι τους λαθρομετανάστες και τα νησιά του Αιγαίου το 2020
Λίγοι τολμούν να γράψουν την Αλήθεια. Οι περισσότεροι “φωστήρες” των ΜΜΕ, έχουν μπουκωθεί με άφθονο χρήμα και σιωπούν. Και άλλοι χρωστάνε τόσα πολλά, που είναι υποχρεωμένοι να σιωπούν γιατί αλλιώς ίσως τους ζητήσουν τα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ δανεικά και αγύριστα που έχουν πάρει…
Στην εφημερίδα “δημοκρατία”, ο δημοσιογράφος κ. Γ. Χαρβαλιάς, έγραψε άρθρο με τίτλο: “Διεθνείς οργανισμοί σε… διατεταγμένη υπηρεσία”, στο οποίο καταγγέλλει τον ΟΗΕ και ειδικότερα την Ύπατη Αρμοστία για τους πρόσφυγες καθώς και τις ΜΚΟ για τον ρόλο που παίζουν στα ελληνικά νησιά, τα οποία έχουν μεταβάλει κυριολεκτικά σε κόλαση.
Χαρακτηριστικό είναι ότι αναφέρεται στο ζήτημα της Κύπρου μας γράφοντας: “Η εμπειρία, με κορυφαίο παράδειγμα το Κυπριακό, έχει αποδείξει ότι ο συγκεκριμένος οργανισμός διάκειται αρνητικά απέναντι στην χώρα μας.”
Για όσους δεν το ξέρουν, ο ΟΗΕ ζητούσε από τους ηρωϊκούς Καταδρομείς στην Μάχη του Αεροδρομίου να του παραδώσουν το αεροδρόμιο με σκοπό να το παραδώσουν στην συνέχεια αυτοί στους Τούρκους, χωρίς μάχη!
Στο άρθρο τονίζεται επίσης ότι ο περίφημος ΟΗΕ, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας μηχανισμός στην υπηρεσία της παγκόσμιας εξουσίας με τα εξής: “Οι υπηρεσίες του ΟΗΕ έχουν αποδείξει ότι, αντί για το καλό της ανθρωπότητας, εργάζονται για την προώθηση στρατηγικών στόχων της παγκοσμιοποίησης, από την λαθρομετανάστευση έως την κλιματική αλλαγή” …

ΠΗΓΗ

Τo Bήμα: “Μαζέψτε τους ακροδεξιούς, προτού να είναι αργά”

Από υποψήφιος του ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αρθρογράφος στο “ΒΗΜΑ” και στο in.gr… Καλεί την κυβέρνηση σε διώξεις κατά των Εθνικιστών
Το ζήτημα των λαθρομεταναστών είναι ανοικτό και αποτελεί στην κυριολεξία μία πολιτική βόμβα που σιγοκαίει και είναι έτοιμη να εκραγεί. Ασφαλώς και δεν το έλυσε και ούτε έχει την πολιτική βούληση να το λύσει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό που τους απασχολεί πιο πολύ όμως, περισσότερο από το γεγονός ότι μεταβάλλεται η Ελλάδα σε μία χώρα που ο λαός της θα είναι ένας πολυεθνικός και πολυθρησκευτικός πολτός, είναι η άνοδος των Εθνικιστών και η επιστροφή τους στο πολιτικό προσκήνιο γιατί κακά τα ψέματα δεν πείθει ο Βελόπουλος με τις κηραλοιφές.
Έτσι, λοιπόν, στην κυβερνητική εφημερίδα “ΤΟ ΒΗΜΑ”, γράφτηκε στην ιστοσελίδα της άρθρο από φανατικό αντιεθνικιστή και δεδηλωμένο αριστερό από το οποίο σας παραθέτουμε τα κυριότερα αποσπάσματα:
“Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος: “Με αφορμή τις εξελίξεις στο προσφυγικό, η ακροδεξιά σηκώνει κεφάλι και διεκδικεί ρόλο. Και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο… Το λέγαμε ξανά και ξανά. Το κλίμα που διαμορφώνεται σε σχέση με το προσφυγικό και το μεταναστευτικό θα δώσει νέα ώθηση στην ακροδεξιά. Θα την κάνει να διεκδικήσει ξανά πολιτικό ρόλο. Θα οδηγήσει στην επιστροφή της «στο δρόμο»... Στον Έβρο είχαμε εμφάνιση στελεχών της Χρυσής Αυγής... Πρέπει να τους μαζέψουν τώρα. Πριν είναι αργά.”
Ένας, λοιπόν, μπολσεβίκος καλεί την φιλελεύθερη εξουσία να “μαζέψει” τους Εθνικιστές. Αυτό είναι το κατάντημα των δεξιών της Ν.Δ., που ψήφισαν τον Μητσοτάκη για να φύγει η αριστερά….

ΠΗΓΗ

Επτά χρόνια στο “απόσπασμα”, πέντε χρόνια από την έναρξη της δίκης της Χρυσής Αυγής

Εμείς φταίμε λασπολόγοι, για το ότι δεν έχει τελειώσει ακόμη δικαστικά η υπόθεση;
Επτά χρόνια συμπληρώνονται σε λίγους μήνες από την ημέρα, που ένα ολόκληρο σύστημα άρχισε ένα κυνήγι μαγισσών με φυλακίσεις και διώξεις εναντίον της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Δεν παραθέτουμε τυχαία αυτή την φωτογραφία. Έπρεπε όλες οι τηλεοράσεις να δείξουν τους Χρυσαυγίτες με χειροπέδες. Ψυχολογική επιχείρηση σοκ και δέος και φοβήθηκαν πολλοί, αλλά όχι όλοι!
Έπρεπε όλοι να δουν την εικόνα με τις χειροπέδες, εικόνα-μήνυμα τι τους περιμένει εάν είναι με την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Επίσης, έπρεπε να εμφανιστεί ο Χρυσαυγίτης σαν κοινός κακοποιός και αυτό μας θύμισε έναν στίχο ενός σπουδαίου ποιητή της αριστεράς, του Κώστα Βάρναλη, που ευρισκόμενος μέσα στο πλοίο που θα τον πήγαινε στην εξορία, μαζί με κακοποιούς έγραφε:
“Μαζί μας, τελευταίοι, με το βαπόρι
πρεζάκηδες, αλάνια, λαθρεμπόροι.
Ξεπίτηδες, για να φανεί, πως ίσια
λογιούνται η Λευτεριά και τα χασίσια.”

Στην τελευταία προεκλογική περίοδο και μάλιστα πολλούς μήνες πριν, η προπαγάνδα της Ν.Δ. εναντίον μας ήταν ότι έχουμε κάνει μυστική συμφωνία με τον ΣΥΡΙΖΑ και για αυτό καθυστερεί η δίκη μας. Όλα αυτά τα ξέχασαν μετά τις εκλογές και κανένας δεν λέει λέξη για το γεγονός ότι κυβερνά δέκα ολόκληρους. μήνες η Νέα Δημοκρατία και η υπόθεσή μας δεν έχει τελειώσει δικαστικά.
Ποιος όμως φταίει για την όλη καθυστέρηση; Θυμίζουμε ότι η δίωξή μας έγινε Σεπτέμβριο του 2013 και μέχρι τον Ιανουάριο του 2015, που κυβερνούσε η Νέα Δημοκρατία, δεν είχε καν αρχίσει η δίκη μας. Επιπροσθέτως, ο πλέον έγκριτος νομικός εκ των υπερασπιστών μας, έχει επισημάνει, αποδίδοντας την πραγματικότητα ότι για τους μάρτυρες κατηγορίας, που ανήκαν στην αριστερά και στην Ν.Δ., χρειάστηκαν δυόμισι χρόνια, ενώ για τους μάρτυρες υπερασπίσεως μόνον τρεις μήνες! Εμείς, λοιπόν, καθυστερούμε την δίκη, και πως θα μπορούσαμε να την καθυστερήσουμε, όντας διωκόμενοι όταν την χώρα κυβέρνησαν και κυβερνούν ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ.;
Με τα ψέματά τους όμως οι λασπολόγοι έκαναν την βρώμικη δουλειά προεκλογικά, όμως ποτέ τα ψέματα δεν πάνε πολύ μακριά και δεν αντικαθιστούν την Αλήθεια.

ΠΗΓΗ

21η Απριλίου 1967: Επανάσταση ή Πραξικόπημα;


Αύριο ξημερώνει στην Πατρίδα μας η 21η Απριλίου, είναι η ιστορική ημέρα που ο Ελληνικός στρατός αναλαμβάνει την διοίκηση της Πατρίδας μας -αναίμακτα- φέρνοντας την ανακούφιση σε ολόκληρο το έθνος- και δικαίως- αφού η τότε πολιτική αστάθεια έφερνε στο κατώφλι του έναν νέο αιματηρό εμφύλιο.
Ένα μέρος του Ελληνικού λαού , το πλέον δοκιμαζόμενο, θα ψιθυρίσει το «Που ‘σαι Παπαδόπουλε». Κάποιοι ίσως πιο τολμηροί θα προβούν σε ανοιχτές (ηλεκτρονικές) δηλώσεις του τύπου «Ένας Λοχίας χρειάζεται», κι ύστερα θα σιωπήσουν πάνω από το πληκτρολόγιο τους βυθισμένοι στην σκέψη πώς το τρίπτυχο «μάσα, μίζα και ρεμούλα» εκθρόνισε το βασικό θεμέλιο του Ελληνικού Έθνους: την Πατρίδα, την Θρησκεία και την Οικογένεια.
Όσοι έχουν συνείδηση απλά θα κοιτάξουν στον καθρέφτη για να εντοπίσουν άμεσα τον ηθικό αυτουργό της καταστροφής που έχει υποστεί η Πατρίδα μας σε οικονομικό, κοινωνικό και πρωτίστως Εθνικό επίπεδο. Όλοι υπόλοιποι απλά, άνηκαν και θα ανήκουν στην κατηγορία των "αγανακτισμένων πολιτών" των καιρών που αναθεματίζουν την μοίρα τους όχι γιατί δεν απαξίωσαν τους πολιτικάντηδες που τους κατέστησαν «γκαρσόνια της Ευρώπης» αλλά διότι δεν κατάφεραν ένα καλό «deal» με το σάπιο καθεστώς της μεταπολίτευσης ώστε κι εκείνοι να αποκτήσουν μια θέση στον Ήλιο…
Ξεπερνώντας αυτήν την τραγική αλλά και συγχρόνως ωμή πραγματικότητα τίθενται δύο βασικά ερωτήματα. Το πρώτο ερώτημα αφορά το εξής σημείο: Tι ήταν τελικά το εγχείρημα ή η στρατιωτική επιχείρηση της 21ης Απριλίου του 1967; Πραξικόπημα ή Επανάσταση;
Το πλαίσιο αυτού του ερωτήματος υφίσταται μία χρόνια διχογνωμία! Των μεν που θέλουν να ξορκίσουν το κακό βιάζοντας κατ ‘εξακολούθηση κάθε διάκριση των εννοιών που αφορούν μια Επανάσταση ή ένα πραξικόπημα και οι δε που θέλουν να τιμήσουν το αναγκαίο εγχείρημα των Συνταγματαρχών που την τελευταία στιγμή ,στην κυριολεξία, εμπόδισαν τον ρεβανσισμό και την τρομοκρατία των Ελληνόφωνων κομμουνιστών.
Αν και η άποψη μας βασίζεται στην αυθεντική Εθνική - πολιτική ιστορία του τόπου μας, ας αφήσουμε να απαντήσει επί τούτου ο επίτιμος Αρεοπαγίτης Χρ. Καθάρειος διευκρινίζοντας την διαφορά ανάμεσα στο Πραξικόπημα και την Επανάσταση. Τονίζοντας λοιπόν πως: «Το Πραξικόπημα θα πει Επανάσταση εκ των άνω, ενώ Επανάσταση είναι εξέγερση εκ των κάτω».
Τουτέστιν, το πραξικόπημα κατέχει την μορφή επαναστάσεως αλλά επί της ουσίας διαφέρει από την Επανάσταση διότι η ανατροπή γίνεται από αυτούς που κατέχουν την εξουσία μιας χώρας. Παρόμοιο εν ολίγοις με αυτό που συνέβη στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου του έτους 2015 με τον τότε πρωθυπουργό της χώρας μας (Αλέξη Τσίπρα) να γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του (με τις λιωμένες σόλες) το υπερήφανο ΟΧΙ του Ελληνικού Λαού για να μην χαλάσει την καρδιά των αφεντάδων του και προφανώς την πολιτική του καριέρα…
Το δεύτερο και τελευταίο ερώτημα που απασχολεί το παρόν άρθρο είναι το παρακάτω: Tι ήταν τελικά ο πρωτεργάτης της Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου του 1967, Γεώργιος Παπαδόπουλος; Ένας αδίστακτος δικτάτορας ή ένας μεγάλος ηγέτης και χτίστης ενός Εθνικού κράτος; Σε αυτό το ερώτημα ύστερα από 46 χρόνια μεταπολίτευσης οφείλει να απαντήσει σύσσωμος ο Ελληνικός λαός.
Όποια κι αν είναι η απάντηση, εμείς από πλευράς μας ως συνειδητοί Εθνικιστές θα απαντήσουμε λακωνικά λέγοντας πως, ο κάθε λαός έχει και τον ηγέτη που του αξίζει (κι ο νοών νοείτω).
Η εξαετία του Γεωργίου Παπαδόπουλου ανήκει πλέον στον παρελθόν της νεωτέρας Ελληνικής ιστορίας. Για τους Έλληνες υπήρξε μια χρυσή περίοδος και για τους ανθέλληνες μια μαύρη εποχή διότι είδαν τους «σκοπούς» τους να σαρώνονται από τις ερπύστριες των αρμάτων μάχης.
Η Χρυσή Αυγή φυσικά κι αναγνωρίζει το Εθνικό και πραγματικά κοινωνικό έργο του κάθε Έλληνα ηγέτη που πρόσφερε τις υπηρεσίες στο Έθνος του όχι μόνον πολιτικώς αλλά πρωτίστως στο πεδίο των μαχών για να διατηρήσουν ακμαίο το υπέρτατο και ζωτικό αγαθό της Πατρίδας μας, την Ελευθερία. Αυτό όμως δεν καθιστά την Λαϊκή και Εθνικιστική παράταξη της Πατρώας γης συνεχιστή είτε της 4ης Αυγούστου ή της 21ης Απριλίου εφόσον εκ του μηδενός έθεσε από την πρώτη στιγμή δικό της ιδεολογικό κριτήριο και κινηματικό προορισμό.
Ξεκαθαρίζουμε όμως πως σε τούτη την πολύ δύσκολη και επικίνδυνη χρονική περίοδο που διανύει η Πατρίδα μας δεν σημαίνει πως ο Ελληνικός Λαός έχει το δικαίωμα να παραμένει άπραγος. Τον καλούμε δε να ολοκληρώσει την πολιτική επανάσταση της 6ης Μαΐου του 2012 προσφέροντας την απαραίτητη πλειοψηφική κοινοβουλευτική δύναμη στον Λαϊκό Σύνδεσμο - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ (όποτε κι αν τολμήσει το σάπιο καθεστώς εκλογές) για να πάρουμε πίσω αυτό που μας ανήκει - την ΠΑΤΡΙΔΑ μας.

Α.Γ.

ΠΗΓΗ

Δευτέρα 20 Απριλίου 2020

Γάλλος νομπελίστας δηλώνει ότι ο νέος κορωνοϊός δημιουργήθηκε σε εργαστήριο

Πρώτη το έγραψε η Χρυσή Αυγή, που μίλησε για βιολογικό πόλεμο και κατηγορήθηκε για αυτό. Αποκάλυψη επίσης και της Χρυσής Αυγής ότι στην Ρωσσία έγιναν ασκήσεις στρατιωτικές κατά του βιολογικού πολέμου πριν εμφανιστεί καν το πρώτο κρούσμα του ιού…
«Ο κορωνοϊός δεν προήλθε από την αγορά της Ουχάν. Αυτός μπορεί να είναι ένας ωραίος μύθος, αλλά δεν μπορεί να γίνει. Ο κορωνοϊός προήλθε από το βιοεργαστήριο της Ουχάν».
Τα λόγια αυτά δεν ανήκουν σε κάποιο τυχαίο ερευνητή ή δημοσιογράφο ή πολιτικό. Ανήκουν στο Γάλλο επιστήμονα Luc Montagnier ο οποίος τιμήθηκε το 2008 με το βραβείο Νόμπελ της ιατρικής για την έρευνά του στην άλλη θανατηφόρα ασθένεια, το AIDS.
Σε συνέντευξή του στις 16 Απριλίου ο Γάλλος ιατρός εξήγησε γιατί δεν πιστεύει ότι ο Covid-19 δεν προέρχεται από μόλυνση που συνέβη στην ιχθυαγορά Huanan της Ουχάν. Δήλωσε για το θέμα:
«Είναι ένας “όμορφος” μύθος αλλά δεν είναι η αλήθεια. Η αλήθεια είναι ότι προήλθε από το εργαστήριο βιοερευνών της Ουχάν. Δεν είμαστε οι πρώτοι που το λέμε αυτό. Μια ομάδα Ινδών ερευνητών δημοσίευσε επίσης μια εργασία στην οποία αποδεικνύεται ότι το πλήρως γονιδίωμα του κορωνοϊού έχει ακολουθίες ενός άλλου ιού του γνωστού HIV δηλαδή του AIDS».
Ο ίδιος πρόσθεσε πως η ομάδα των Ινδών ερευνητών αναγκάστηκε στη συνέχεια να αποσύρει τη δημοσίευσή της, χωρίς όμως να δώσει λεπτομέρειες για ποιο λόγο και ποιοι την ανάγκασαν να την αποσύρει… Σύμφωνα με τον Montagnier στοιχεία από το DNA του AIDS εισήχθηκαν από τους Κινέζους ερευνητές στο γονιδίωμα του κορωνοϊού προκειμένου να δημιουργήσουν ένα εμβόλιο κατά του AIDS. «Πρόκειται για έργο ενός μαθητευόμενου μάγου και όχι ενός επιστήμονα», πρόσθεσε.

ΠΗΓΗ

Ελλήνων Ανάστασις



Λαογραφική εργασία με θέμα τα αρχαία έθιμα που έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα και συμπεριλαμβάνονται στον εορτασμό της Λαμπρής
Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας και στα περισσότερα μέρη κατά τη Μεγάλη Πέμπτη τα παιδιά γυρνούσαν από σπίτι σε σπίτι, ζητούν από τις νοικοκυρές διάφορα κουρέλια για να φτιάξουν τον "Ιούδα". Το ανδρείκελο σε αρκετά χωριά και γειτονιές πόλεων, γέμιζαν με μπουρλότο και άλλες εύφλεκτες ύλες ώστε να είναι πιο εντυπωσιακό το κάψιμο του ομοιώματος τη Μεγάλη Παρασκευή μετά το πέρας της περιφοράς του Επιταφίου. Έβαζαν μάλιστα να κρατά και σακούλι με τριάντα κελύφη σαλιγκαριών, αντίστοιχα με τα τριάντα αργύρια.
Σήμερα το έθιμο αυτό επιβιώνει στην Κορώνη, στην Καλαμάτα, στην Κρήτη, στην Εύβοια κλπ όπου οι παλαιότεροι μεριμνούν για την κατασκευή του Ιούδα και οι νεότεροι διασκεδάζουν με το να του βάζουν φωτιά και να σκάνε "γουρούνες" και διάφορα άλλα βεγγαλικά.
Στο Λαογραφικό έργο του Γ.Α. Μέγα: Ελληνικές Γιορτές και Έθιμα τη Λαϊκής Λατρείας διασώζονται πως παλαιότερα (μέχρι τις αρχές του '60 τουλάχιστον):
Στις Μέτρες της Θράκης, "περιφέροντες τον νεκρόν Χριστόν ανά τας οδούς του χωρίου σταματούν εις ένα παρεκκλήσι, όπου έχουν στοιβαγμένα τα καψίδια και τον Ιούδαν εστημένον επ΄αυτών. Καθ'ην στιγμήν, ο ιερεύς αναγιγνώσκει το σχετικό ευαγγέλιον, ανάπτουν την πυράν και καίουν τον Οβριό". Τα παιδιά τραγουδούν: "Ράτσα κεράτσα, δ΄σ' μια κληματσίδα, να κάψουμε τον Οβριγιό, που 'χει πολλή κασίδα. Οβριγιός φορεί φτερό, στο κεφάλ τα' το ξερό". "Από την στάκτην εκείνην λαμβάνουν μία φούκτα, δια να ρίψουν την επόμενη εις τα μνήματα ή δια μαγικήν χρήσιν".
Στη Λέσβο, έφτιαχναν τον Ιούδα από άχυρα, του έβαζαν πανέρια και διάφορα άλλα κουρέλια. Τον περιέφεραν τα παιδιά στις γειτονιές διαπομπεύοντάς τον φωνάζοντας: "Αυτός είναι ο Οβριγός με τα πανέργια (λογοπαίγνιο με τη λέξη πανούργος). Έπειτα τον έκαιγαν, όμως απ' τη φωτιά αυτή δεν πήδηγαν από πάνω ως σηνηθίζεται στις λαϊκές εορτές που ανάβουν φωτιές.
Το Μεγάλο Σάββατο μετά το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως στη Ζάκυνθο, πετάνε απ' τα παράθυρα των σπιτιών τους αγγεία όπως έλεγαν παλαιότερα πριν τα ρίξουν ώστε ο πάταγος να είναι: "προς Χαράν του Χριστού και πομπή (ντροπή) των Οβραίωνε".
₪ Θρησκευτικοί Ύμνοι
Τη Μεγάλη Πέμπτη ο Ιούδας που πρόδωσε το Χριστό αποκαλείται "γέννημα εχιδνών" στιγματίζοντας έτσι και τη φυλή του ως έχιδνες μιας και ήταν οι αρχιτέκτονες της σύλληψης και της σταύρωσης.
Τη Μεγάλη Παρασκευή στη Λειτουργία του Όρθου μετά την ανάγνωση του Ευαγγελίου, στιγματίζεται και πάλι η φυλή του Ιούδα ως εξής:
•"αντί αγαθών, ων εποίησας, Χριστέ, τω γένει των Εβραίων, σταυρωθήναι κατεδίκασαν, όξος και χολή σε ποτίσαντες, Αλλά δος αυτοίς, Κύριε κατά τα έργα αυτών"
•"Επί τη προδοσία ουκ ηρκέσθησαν, Χριστέ, τα γένη των Εβραίων, αλλ' εκίνουν τας κεφαλάς αυτών μικτηρισμόν και χλεύην προσάγοντες. Αλλά δος αυτοίς, Κύριε κατά τα έργα αυτών"
•"Αλαζών Ισραήλ, μιαιφόνε λαέ, τι παθών τον Βαραβάν, ηλευθερώσας, τον Σωτήρα δε παρέδωκας σταυρώ."
Απόδοση στα νέα ελληνικά:
•"αντί για αγαθά, όπως έδωσες Χριστέ στο γένος των Εβραίων. να σταυρωθείς σε καταδίκασαν, αφού σε πότισαν με ξύδι και χολή, αλλά δώσε σ' αυτούς Κύριε, σύμφωνα με τα έργα τους".
•"Στην προδοσία δεν αρκέστηκαν, Χριστέ, τα γένη των Εβραίων, αλλά κουνούσαν τα κεφάλια τους και σε κακολογούσαν και σε χλεύαζαν. αλλά δώσε σ' αυτούς Κύριε, σύμφωνα με τα έργα τους".
και τέλος:
•"Αλαζόνα Ισραήλ, λαέ μιασμένε (καταραμένε) αφού το Βαραβά απελευθέρωσες και το Σωτήρα παρέδωσες στη Σταύρωση".
Επίσης, στο Μοιρολόγι της Παναγιάς:
"Σήμερον μαύρος ουρανός, σήμερον μαύρη μέρα
σήμερα κόσμος θλίβουνται και τα βουνά λυπούνται
σήμερα βάλανε βουλή οι άνομοι Εβραίοι
οι άνομοι, τα σκυλιά, οι τρισκαταραμένοι
για να σταυρώσουν τον Χριστόν, των Πάντων Βασιλέα."

₪ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΘΙΜΑ ΠΟΥ ΕΠΙΒΙΩΝΟΥΝ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ
Τα αρχαία ελληνικά έθιμα που επιβιώνουν μέχρι σήμερα έχουν τις ρίζες τους στις γιορτές των αρχαίων Πατέρων που τελούσαν προς τιμήν της Αναγεννήσεως-Αναστάσεως της Φύσης και των Ζωοποιών και Γονιμοποιών Δυνάμεών της.
Οι πιο χαρακτηριστικοί εκπρόσωποι αυτών των εορτών αποτελούν οι Θεοί των Δελφών: Απόλλωνας και Διόνυσος αλλά και του μικρότερου θεού Άδωνη. Σύμφωνα με τη Μυθολογία, ο Διόνυσος, δολοφονήθηκε από τους Τιτάνες κατά μία εκδοχή σταυρώθηκε. Έπειτα όμως, Αναστήθηκε. Ο Απόλλωνας, έφερνε την Άνοιξη κατά την επιστροφή μετά την εαρινή ισημερία από τη Γη των Υπερβορείων.
Μέχρι τις απαρχές της αστυφιλίας, τέλη δεκαετίας του 1960, οι Έλληνες αγρότες κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας του εορτασμού της Λαμπρής τελούσαν πολλά έθιμα που παρέπεμπαν ακόμα περισσότερο στην Αρχαία Παράδοση. Έθιμα και λατρευτικές πράξεις που θα προστάτευαν και θα ενίσχυαν τη γονιμότητα των καρποφόρων δένδρων τους πχ των αμπελιών τους. Τη γονιμότητα των κοπαδιών τους και την προστασία του σπιτικού τους από κάθε κακό (αποτρόπαια).
₪ Κυριακή των Βαΐων
Ο στολισμός των ναών με βάγια και φοίνικες καθώς και τα διάφορα λαϊκά έθιμα όπως τα "βαγιοχτυπήματα" όπου μεταφερόταν η δύναμη που περικλείουν τα αειθαλή φυτά στους ανθρώπους και τα ζώα δεν είναι παρά η αρχαία γιορτή προς τιμή του Απόλλωνα της ειρεσιώνης.
₪ Μεγάλη Πέμπτη
Αν και δεν υπάρχουν αναφορές για το βάψιμο αυγών στην αρχαία Ελλάδα, εν τούτοις η ρήση των Ρωμαίων περικλείει την κοινή πεποίθηση των αρχαίων Ινδοευρωπαϊκών λαών για τη ζωοποιό δύναμη των αυγών: "Omnevivumexovis" που σημαίνει "Η ζωή προέρχεται από το αυγό". Οι αρχαίοι Πέρσες, το έπρατταν για να εορτάσουν τον ερχομό του νέου έτους που τοποθετούσαν την επόμενη ημέρα ή σελήνη της εαρινής ισημερίας.
₪ Μεγάλη Παρασκευή
Ο στολισμός του Επιταφίου με άνθη έλκει τις ρίζες του στη Λατρεία του Άδωνη που θανατώθηκε από ένα αγριογούρουνο και κατόπιν αναστήθηκε. Στην αρχαία Ελλάδα, οι γυναίκες πένθιμα ντυμένες, στόλιζαν με άνθη ομοιώματα του Θεού, "ειδώλια", τα οποία καλούσαν "κήπους του Άδωνη".
₪ Κυριακή της Λαμπρής
Ο χορός και το ξεφάντωμα καθώς και οι πυροβολισμοί στον αέρα και η χρήση βεγγαλικών παραπέμπουν στον πανάρχαιο ελληνικό Πυρρίχιο χορό. Ο Πολεμικός Χορός, ο Πυρρίχιος, είναι ένα από τα αρχαιότερα έθιμα στον ελληνικό Κόσμο. Ως πρώτη αναφορά αποτελεί ο Χορός των Οπλισμένων Κουρητών που χτύπαγαν δυνατά τις ασπίδες τους χορεύοντας, για να καλύψουν το κλάμα του μωρού Δία ώστε να γλυτώσει από τον παιδοκτόνο Κρόνο. Στη Σιδερένια Πολιτεία της Αρχαίας Σπάρτης, τα παιδιά προετοιμάζονταν για τη στρατιωτική εκπαίδευση, μαθαίνοντας το χορό αυτό. Σήμερα, επιβιώνει κυρίως στον Ποντιακό Ελληνισμό.
Επιβιώνει όμως και στην "αναπαράσταση" του Βλάχικου Γάμου που γίνεται σε πολλά χωριά και πόλεις της Ελλάδας κυρίως βόρεια. Ο ήχος από τα κουδούνια και οι απειλητικές κινήσεις των οπλισμένων είναι κινήσεις συμβολικές και αποτρεπτικές (αποτρόπαιες) για να προστατέψουν τη Λαϊκή Κοινότητα καθώς και τη Θεότητα της, που απειλούνται από τις καταστρεπτικές δυνάμεις της αφορίας. Γι' αυτό και χρησιμοποιούνται όπλα που μεταχειρίζονται και εναντίον πραγματικών εχθρών.
Η αναπαράσταση κάποιου θέματος από περιφερόμενο θίασο αποτελεί αρχαίο ελληνικό έθιμο και παραπέμπει στις απαρχές της διονυσιακής λατρείας απ' όπου γεννήθηκε και το Θέατρο και η Τραγωδία.
₪ Η Κούνια των Ελλήνων χωρικών-Αρχαίο Έθιμο της Αιώρας των Αρχαίων Ανθεστηρίων.
Στην αρχαία Αθήνα, κατά τη διάρκεια της εορτής των Ανθεστηρίων που τελούνταν προς τιμή του Διονύσου, οι παρθένες έκαναν κούνια (αιώρα στα αρχαία) προσδίδοντας τελετουργικό χαρακτήρα. Αντίστοιχα, την Κυριακή της Λαμπρής, συνήθιζαν παλαιότερα οι Έλληνες να κρεμάν κούνια σε "γερά" δένδρα όχι σε ξερά, όχι τόσο για ψυχαγωγία, όσο ως πράξη "μαγική" που αποσκοπούσε στην ευφορία των δένδρων αποδιώχνοντας τα κακά. Έλεγαν ταυτόχρονα διάφορα τραγούδια-γητειές όπως:
"Κουνήστε τις έμορφες, κουνήστε τις άσπρες
κουνήσατε τις λεμονιές που 'ναι ανθούς γεμάτες".

Παλαιότερα επίσης αλλά και μέχρι σήμερα αναβιώνει τα έθιμα τέλεσης Αθλητικών Αγώνων και Ιπποδρομιών ειδικά αν την επόμενη μέρα τιμάται ο πλέον αγαπητός Άγιος των Ελλήνων: ο Δρακοκτόνος Αη Γιώργης που παραπέμπει στο Θεό Απόλλωνα που σκότωσε το Δράκο Πύθωνα. Άλλα μεταξύ τους κοινά στοιχεία αποτελούν:
•πως ο Άη Γιώργης είναι ο κατ' εξοχήν προστάτης των βοσκών και την ημέρα της γιορτής τους τελούσαν πολλές ποιμενικές εργασίες όπως το πήξιμο τυριών, γιαούρτι και η μεταφορά των κοπαδιών από τα χειμαδιά (στάνες σε χαμηλά υψόμετρα για να προστατεύονται τα ζώα από το κρύο του χειμώνα) και
•στην Αράχοβα τιμάται ως ο πολιούχος Άγιος.
Συνηθίζεται να λατρεύεται την επόμενη της Λαμπρή. Σε πολλά μέρη της Ελλάδας για να τιμήσουν τη Μνήμη του Αγίου Τελούσαν Αθλητικούς Αγώνες με κύρια αγωνίσματα: την πάλη, το τρέξιμο, τη σφαιροβολία. Σε άλλα μέρη κάνουν μέχρι και σήμερα και ιπποδρομίες. Αγωνίσματα που παραπέμπουν στους Αθλητικούς Αγώνες που τελούνταν στους Δελφούς, τα Πύθια προς τιμήν του Απόλλωνα.
₪ Ψήσιμο Κρέατος-Οιωνοσκοπία
Το πλέον αγαπητό και χαρακτηριστικό της ημέρας αυτής είναι το σούβλισμα του αρνιού ή του μικρού κατσικιού (ρίφι). Σε πολλές περιοχές, ιδίως στις Κυκλάδες συνηθίζεται το ψήσιμο στο φούρνο μαζί με μυρωδικά. Παλαιότερα συνηθιζόταν και η "οιωνοσκοπία", η πρόβλεψη δηλαδή του μέλλοντος της Κοινότητας από τα σημάδια που έφερε το ζώο στην ωμοπλάτη του. Το έθιμο της οιωνοσκοπίας και του σουβλίσματος ήταν αρκετά διαδεδομένο στην Τουρκοκρατία και ιδιαίτερα στους Κλέφτες. Είναι όμως αρχαιότατο ελληνικό έθιμο. Η πιο τρανή απόδειξη βρίσκεται στην Ιστορική μάχη των Θερμοπύλων. Ο μάντης Μεγιστίας προειδοποίησε για τον επικείμενο Θάνατο των Ελλήνων, διαβάζοντας τα σημάδια της ωμοπλάτης του κριού που θυσίασε ο Βασιλιάς των Λακεδαιμονίων, Λεωνίδας.
₪ ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Τα κοινά εορταστικά έθιμα αλλά κυρίως οι λαϊκές πεποιθήσεις των αρχαίων και νεότερων Ελλήνων αποδεικνύουν τη γνήσια βιολογική συνέχεια της Φυλής: του ποταμού Αίματος στο Χώρο και το Χρόνο.
Διότι αν ήμασταν λαός με διαφορετικό αίμα, όπως ψευδώς ισχυρίζονται οι διάφοροι πολέμιοι του ελληνισμού, τότε θα ήταν πιθανόν να είχαμε υιοθετήσει τη γλώσσα και κάποια λατρευτικά έθιμα όμως όχι και πεποιθήσεις ή αντιλήψεις όσο αφορά τα Θεία και την Καθημερινότητα.
Η ευλάβεια και η Λαμπρότητα της συγκεκριμένης γιορτής οφείλεται κατά κύριο λόγο στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Το Έθνος μας, θρηνούσε την Απώλεια της Πόλης. Την Απώλεια της Αυτοκρατορίας του. Πάσχα=Πάσχω και οι Έλληνες έπασχαν από την Τυραννία του Τούρκου. Η γιορτή, όπου ο Θεός Νικούσε το Θάνατο και Αναστηνόταν, περιέκλειε μέσα της τους μύχιους πόθους της Μεγάλης Ιδέας: Την Ανάσταση του Ελληνισμού

ΖΗΤΩ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ

Δημήτρης Ολυμπίου

ΠΗΓΗ

Μία ακόμη επιστημονική έρευνα διαψεύδει τις θεωρίες του Φαλμεράυερ που θέλει τους Έλληνες… Σλάβους!

Στην φωτογραφία ο Περικλής (5ος αιώνας π.Χ.) και δίπλα του ένας Κρητικός του 20ου Αιώνα, ο Αντώνης, πιο δίπλα ο φιλόσοφος Αρίστιππος (4ος αιώνας π.Χ.) και δίπλα στον Αρίστιππο ίδιος ο αείμνηστος αθλητής και στην συνέχει αθλητικός παράγοντας, του Πανιωνίου, γεννημένος στην Σμύρνη το 1899 Καραμπάτης.
Δεν είναι λίγες οι φορές που εθνομηδενιστές τόσο φιλελεύθεροι όσο και μαρξιστές, λένε πως οι σημερινοί Έλληνες δεν είναι απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων και χρησιμοποιούν μάλιστα πολλοί απ’ αυτούς και τα γραπτά του Φαλμεράυερ, τα οποία μία ακόμη επιστημονική έρευνα διαψεύδει.
Την ανθελληνική θεωρία του Γιάκομπ Φίλιπ Φαλμεράυερ για την φυλετική καταγωγή των Νεοελλήνων καταρρίπτει έρευνα διεθνούς επιστημονικής ομάδας (στην οποία πρωτοστάτησαν Έλληνες ερευνητές), πάνω στο DNA και την καταγωγή των Ελλήνων της Πελοποννήσου.
Η έρευνα (η οποία δημοσιεύτηκε στο European Journal of human Genetics), όπως φαίνεται και από τον τίτλο της, επικεντρώνει στην Πελοπόννησο, «ένα από τα λίκνα του κλασικού Ευρωπαϊκού πολιτισμού και σημαντικό παράγοντα της αρχαίας ευρωπαϊκής ιστορίας». Αναλυτικότερα, αναφέρεται πως, βάσει της θεωρίας του Φαλμεράυερ, οι μεσαιωνικοί Πελοποννήσιοι εξαλείφθηκαν πλήρως από Σλάβους και Άβαρους εισβολείς, και αντικαταστάθηκαν από Σλάβους εποίκους κατά τον 6ο μΧ αιώνα.
Στο πλαίσιο της έρευνας, χρησιμοποιήθηκαν 2,5 εκατομμύρια μονονουκλεοτιδικοί πολυμορφισμοί για τη διερεύνηση της γενετικής δομής των πελοποννησιακών πληθυσμών σε ένα δείγμα 241 ατόμων που προέρχονταν από ολόκληρη την Πελοπόννησο, προκειμένου να εξεταστεί η υπόθεση της αντικατάστασης των μεσαιωνικών Ελλήνων Πελοποννήσιων από Σλάβους.
"Διαπιστώσαμε σημαντική ανομοιογένεια των πελοποννησιακών πληθυσμών που υποδεικνύεται από γενετικά ξεχωριστά υποσύνολα πληθυσμών και από ρεύματα ροής γονιδίων στην Πελοπόννησο. Μέσω PCA (principal component analysis – ανάλυση κύριων συνιστωσών) και ανάλυση μείγματος/ επιμειξίας (admixture), οι Πελοποννήσιοι διαφέρουν ξεκάθαρα από τους πληθυσμούς της “πατρίδας” των Σλάβων και μοιάζουν πολύ με τους Σικελούς και τους Ιταλούς".
Η έρευνα απορρίπτει τη θεωρία της εξαφάνισης των μεσαιωνικών Πελοποννήσιων και επιδεικνύει πώς η γενετική μπορεί να ξεκαθαρίσει σημαντικές πλευρές της ιστορίας ενός ανθρώπινου πληθυσμού, αναφέρεται σχετικά, ενώ σημειώνεται πως από την έρευνα εξαιρέθηκαν οι Μανιάτες και οι Τσάκωνες, τους οποίους ο Φαλμεράυερ θεωρούσε «επιζώντες» που άντεξαν στη συγκεκριμένη «σλαβική εισβολή» (αν και για τους Τσάκωνες υποστήριζε επίσης πως, αν και μιλούσαν μια δωρική διάλεκτο, δεν είχαν δωρικές καταβολές, αλλά ήταν και αυτοί Σλάβοι, απλά από μια φυλή που είχε μεταναστεύσει νωρίτερα - θεωρία που επίσης εμφανίζεται αβάσιμη, καθώς, σύμφωνα με τη νέα έρευνα, οι διαφορές με τους υπόλοιπους Πελοποννήσιους οφείλονται στην απομόνωσή τους).
Ίδιο αίμα με τους Έλληνες οι κάτοικοι της νοτίου Ιταλίας και της Σικελίας
Όσον αφορά σε ένα από τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντα στοιχεία της έρευνας, αυτό των γενετικών ομοιοτήτων με τους Σικελούς και τους Ιταλούς, φαίνεται πως οι Ιταλοί και οι Σικελοί λειτουργούν ως συνδετική «γέφυρα» μεταξύ των Πελοποννήσιων και άλλων Ευρωπαϊκών πληθυσμών. Η Σικελία και η Κάτω Ιταλία αποτελούσαν την επικράτεια που έμεινε στην ιστορία ως «Μεγάλη Ελλάδα» (Magna Grecia), δηλαδή τις πανάρχαιες ελληνικές αποικίες στη Σικελία και τη νότια Ιταλία, με ιστορία αιώνων.

ΠΗΓΗ